برسد به دست آقای ترامپ

آقای ترامپ،

سلام،

من یکی از آن کسانی هستم که از انتخاب شدن شما خیلی خوشحال شد. نه چون شما قول دادید اوضاع اقتصادی را درست کنید، یا به وضعیت مهاجران رسیدگی کنید، و نه حتی برای اینکه زن شما بسیار خوش هیکل و خوش تیپ است و یا دخترتان بسیار زیباست. دلیل من این بود که همسرم ( که آن زمان هنوز همسرم نبود) خیلی قبل از انتخابات گفته بود که اگر شما رییس جمهور آمریکا شوید، او برمی گردد ایران. من هم ته دلم دعا میکردم که ای کاش شما رییس جمهور شوید و ما برگردیم کشورمان کنار خانواده و دوستانمان (که از شما چه پنهان خیلی هایشان مهاجرت کرده اند به نقاط مختلف دنیا). البته این روزها بسیار از خودم شرمنده ام و عذاب وجدان دارم که نکند دعاهای من تاثیری بر انتخاب شدن شما داشته بوده باشد.

بله آقای ترامپ، قبول دارم که انسان خودخواهی هستم. که فقط به خاطر خودم حاضر بودم دنیا را بدبخت کنم. راستش را بخواهید ما همه انسان های خود خواهی هستیم. اصلا فکر میکنید دلیل خیلی از ما برای اینکه مهاجرت میکنیم چیست؟ میخواهیم خودمان زندگی بهتری داشته باشیم. وگرنه که می نشستیم سر خانه و زندگیمان، کشورمان را می ساختیم. البته که از حق نگذریم، این مهاجرت ما به درد کشور شما که خیلی خورده است. اینجا در علم و صنعت و هنر کم سازندگی نکرده ایم، (بگذریم که فکر میکنیم سیلیکون ولی همه ایرانی هستند و ناسا مال پدرمان است. شما اینها را جدی نگیرید، ما برای شکیرا و جنیفر لوپز هم شناسنامه ی ایرانی ساخته ایم. خب کمی هم حق داریم، مگر نمیبینید هر اتفاقی که در ایران میفتد، برج ایفل به احترامش به رنگ پرچم ایران میشود؟ ما کم کسانی نیستیم. نوادگان کوروش و داریوشیم). ما حتی در مملکت شما تنوع غذایی هم ایجاد کرده ایم. قرمه سبزی را دست کم میگیرید؟ خودتان یک بار با پیاز و دوغ امتحانش کنید، مشتری میشوید. اصلا هوس می کنید یک سفر بروید ایران قرمه سبزیِ با شنبلیله ی زیاد بخورید. من قول میدهم شما از ایران خوشتان می آید. ما آنجا کلی مغازه های «لاکجری» داریم. از آنها که باب طبع شماست. اصلا ملانیا را هم ببرید. مطمینم به او بیشتر خوش می گذرد. از لحاظ حجاب و این چیزها هم نگران نباشید. ما آنجا دیزاینرهایی داریم که یک جوری برایش مانتو و روسری طراحی میکنند که انگار لباس شب پوشیده است. لباس ترانه را در جشنواره ی کن نشانش بدهید، حتما خوشش می آید. فقط باید حواسش به گشت ارشاد باشد. میدان ونک و تجریش و پالادیوم و اینها نرود. برای خودتان دردسر می شود. زنگ میزنند مانتوی بلند ببرید و تعهد و این داستان ها، سفرتان خراب میشود. یک روز هم بروید بازار تهران، بروید چلوکباب شرف الاسلامی، برگ و کوبیده ی اساسی بخورید. یک گشتی هم در بازار بزنید. مردم بازار خیلی مهربان اند، خارجی ها را هم خیلی دوست دارند، شما هم که با آن موهایتان تابلویید که خارجی هستید، حتما بیشتر دوستتان دارند. من میگویم یک برنامه ی دیدار هم با آقای احمدی نژاد بگذارید. اصلا با هم بروید به هوای سفرهای استانی ایران را بگردید، از تجربیاتش برایتان بگوید، حتما به کارتان می آید.

از هدف دور نشویم، قصد اصلی ام از نوشتن این نامه این بود که بگویم، با اینکه همه انقدر از دست شما عصبا نی اند به خاطر فرمانی که در مورد صدور ویزا برای اتباع چند کشور از جمله کشور من صادر کرده اید، ولی من میدانم که نیت شما خیر است. ته دلتان نمی خواهید خانواده ها انقدر جدا از هم بیفتند. یکی اینجا باشد یکی آنجا. ولی آقای ترامپ، با اینکه نیتتان خیر است، اشتباه اجرایش کردید. اینهایی که اینجا مانده اند تنها چه کنند؟ خودتان فکر کنید ایوانکا یک کشور دیگر باشد که شما حق ورود به آن کشور را نداشته باشید. دلتان برایش تنگ نمی شود؟ دلتان برای نوه هایتان غنج نمی رود؟ به نظرم شما کاری که باید بکنید این است که فرمان بدهید « تنها مهاجرت کردن» را ممنوع کنند. اگر قسمتتان شد ورفتید ایران ، یک سفر بروید عشایر ما را ببینید. ببینید چطور همه با هم کوچ میکنند. آنها هم فصل به فصل جا عوض میکنند، ولی همه با هم. پیر و جوان و بچه و بزرگ ندارد. همه با هم میروند. یکیشان تنها نمیماند یک جا، که بقیه با اسکایپ و وایبر با او در ارتباط باشند. اصلا باید قانون های مهاجرت را بدهند عشایر بنویسند.

آقای ترامپ، اصلا شما که انقدر با مهاجرت مشکل دارید، کمک کنید وضع دنیا را بهتر کنید، قول میدهم هیچ کس از جایش تکان نخورد. خود ما دیگر پایمان را آمریکا نخواهیم گذاشت. شما یک کاری کنید شهرام شبپره تهران کنسرت بگذارد، بعد ببینید چطور همه ی هتل های لاس وگاس خالی می ماند.

خلاصه که انقدر به مهاجرت گیر ندهید. مادربزرگ من میگفت «منع تو آستینه» هر چیزی را که منع کنید سرتان می آید. یک وقت میبینید یک جوری شد مجبور شدید مهاجرت کنید به ایران!

آقای ترامپ، پیشنهادم برای سفر به ایران را جدی بگیرید. قول میدهم خوش میگذرد.